By Rishadan Port
ความรักไม่ใช่การครอบครองเพื่อเป็นเจ้าของของใคร
Love isn’t a takeover in order to be the owner of someone
ความรักไม่ต้องบังคับกันให้ต้องทนฝืนใจ
Love doesn’t need to force [participants] to reluctantly endure
ความรักจะต้องผูกมัดพันธนาการกันทำไม
Why would love need to tie [participants] together in bondage?
ก็คนเรามีหัวใจไม่ใช่สิ่งของ
Because we people have hearts, we’re not things.
เมื่อคนทุกคนต่างมีหนทาง มีสิทธิ์เสรีในความเป็นคน
When every person has their own path, has a human right to freedom
อย่าให้นิยามกฎเกณฑ์ความรักของสังคม
Don’t let [anyone] define societal regulations for love
มาข่มขืนใจ ให้ก้มหน้ารับกับสังคมที่เป็น
that rape, so one bows their head and accepts the society that exists
หากรักคือการครอบครองเพื่อเป็นเจ้าของของใคร
If love is domination in order to own someone
หากรักคือการบังคับกันให้ต้องทนฝืนใจ
If love is forcing each other to reluctantly endure
หากรักจะต้องผูกมัดพันธนาการกันเรื่อยไป
If love must tie people together in bondage continually
ความรักคงเป็นเหมือนดังเช่นเผด็จการ
Then, I guess, love is like dictatorship.