In October, 2020, Penguin (Parit Chiwarak) wrote a poem for Rung (whose name conveniently for the poem means Rainbow). Penguin and Rung were in jail at the time, both have been in and out since, and at least Penguin is in jail once again. As a whole, and on finer levels, the poem is stunning. Penguin appears to be evoking จิตร ภูมิศักดิ์ Jit Phumisak, a progressive/communist revolutionary who also wrote at least one poem from prison and who died young. Jit Phumisak wrote some of the best songs archived here at Music of Thai Freedom, including แสงดาวแห่งศรัทธา Starlight of Faith, and ฟ้าใหม่ New Sky. Echoes of both songs appear in this poem. The picture of Rung is a screenshot I grabbed from the music video กล้ามาก เก่งมาก ขอบใจ So Daring! So Talented! Thank You.
ข้อความจากเพนกวิน
A Message from Penguin
แด่รุ้ง และเพื่อนผู้ต้องขังทางการเมืองทุกคน
To Rung, and all of my political prisoner friends
ฟ้าขื่นค่ำคืนหนาว
The sky is bitter, the night is cold
ยะเยือกร้าวกระดูกไข
Shivering to the bone
ลมพัดโหมซัดไอ
A gust of wind blows
ละอองฝน กระเซ็นสาย
mists of raindrops
มองเดือนก็เดือนดับ
[You] look at the moon [but] it’s a [dark] new moon
มองดาวอับลับแสงพราย
[You] look at the stars, their sparkling faint and muted
คืนนี้นอนเดียวดาย
This night is so lonesome
ในกรงขัง อันวังเวง
In a lonely cell
เงี่ยหูฟังสุ้มเสียง
Lend an ear and hear the sound
หาใช่เสียงดนตรีเพลง
It’s not the music of a song
คือถ้อยร้อยบรรเลง
It’s a string of words making music
แห่งคืนมืดประโคมขาน
in the dark night, proclaiming and calling out
ที่ฟาดคือฟ้าร้อง
What beats is thunder
ใช่เสียงกลอง ย่ำโมงกาล
Not the sound of a drum [telling] the hour
ที่ดัง แว่วกังวาล
What loudly resounds in the distance
ใช่กระดิ่ง คือโซ่ตรวน
is not a bell but chains
ที่หวีดมาหวิวหวิว
The whistling sound
ใช่ขลุ่ยผิวหากลมหวน
is not a flute* but the moaning wind
ที่ขับคันธัพครวญ
What is crooned**,
คือเสียงเพรียกของผู้คน
It’s the cries of the people
เสียงคนผู้จนยาก
The sound of impoverished people
ได้ยินจากทุกแห่งหน
Heard from every place
เพลงเข็ญยังเล่นวน
A song of suffering plays and circulates
ระงมเลื่อนมิเลือนหาย
Loud and tumultuous, not dying out
คืนนี้แน่คืนยาก
This night is certainly difficult
ดังใจพรากพลัดจากกาย
As if the mind were separated from the body
ความเป็นคนมลาย
Your humanity melts away
พายุห้ำกระพือโหม
The storm rages
เธออาจจะหวาดหวั่น
You may be scared
เมื่อฟ้าลั่นประจัญโจม
When the sky rumbles and rushes in
หากฟ้าที่ถาโถม
If the sky that swoops down
ย่อมวัดมาตรขนาดใจ
is going to measure the size of your heart
เหล็กกล้าที่แกร่งดี
Steel that is good and strong
ต้องถูกตีและผ่านไฟ
Must be struck and go through fire
คนกล้ายิ่งกว่าใคร
Bold people more than anyone
ต้องผ่านภัยใจจึงทน
must pass dangers, the heart therefore endures
มีสู้ย่อมมีเจ็บ
Where there is struggle, there is pain
และหนาวเหน็บในบางหน
and shivering sometimes
แต่เพื่อประชาชน
But for the people,
จงทนทุกข์อย่างทนทาน
[one] must suffer and bear it
เพื่อเกียรติภูมิมั่น
For a reputation/dignity that is secure and certain,
จงยิ้มหยันอย่างอาจหาญ
we must boldly give a mocking smile
แสนปืนทั้งหมื่นมาร
A hundred thousand guns, all ten thousands obstacles
ฤ จะสู้เพียงหนึ่งใจ
Can just [our] one heart compete [with that]?
ที่ยืนหยัดในศรัทธา
In standing fast in [one’s] faith
ทนงกล้าบนทางไกล
Bravely enduring on the long path
อำนาจทมิฬใด
no cruel power of any kind
มิอาจข่มให้ก้มหัว
may force [us] to bow [our] heads
แม้ฝนกระหน่ำฟ้า
Even though the rain pounds
จงเชิดหน้าอย่าเกรงกลัว
[you] must raise your head, don’t be afraid and cower
ประกาศให้รู้ทั่ว
Let everyone everywhere know
ว่าฟ้าใหม่คืบใกล้มา
That the New Sky is inching closer
ถึงวันที่แสงส่อง
Until the day that the rays of light shine
อำไพผ่องทั่วท้องนภา
Bright and beautiful throughout the whole sky
ผองคนบนผืนหล้า
All the people on the land, then
จะลั่นกลองอย่างเกรียงไกร
Will rumble drums, mightily
วันนั้นคือวันพรุ่ง
That day is tomorrow
ย่อมเห็นรุ้งอร่ามไกล
We will see A Rainbow glittering far [across the place]
มวลชนจะมีชัย
The masses will have victory
และเป็นใหญ่ในแผ่นดิน
And be most important on the land***
เพนกวิน พริษฐ์ ชิวารักษ์
Penguin Parit Chiwarak
ผู้ต้องขังทางการเมือง ณ เรือนจำพิเศษกรุงเทพ
Political prisoner at Bangkok Remand Prison
29 ต.ค. 2563
October 29, 2020
*The flute represents a famous poet from the 1970s เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ Pongpaiboon who wrote the famous poem “เพียงความเคลื่อนไหว” “Mere Movement” (available here in Thai) but later became a Yellow Shirt. (In fact one of his collections is called “เพลงขลุ่ยผิว” (Songs of the Flute). He will be contrasted with another poet in the next two lines.
**This line contains a pun and actually reads:
ที่ขับคันธัพครวญ
What Kanthap/angels croon
คือเสียงเพรียกของผู้คน
It’s the cries of the people
วิสา คัญทัพ Wisa Kanthap is a famous poet from the 1970s who famously became a Red Shirt. The last name of the poet คันธัพ is actually used in the poem, but a very similar word would be “คนธรรพ์” which is a very specific type of angel, so the native speaker might hear that as well. Wisa Kanthap will be almost be quoted at the end of Penquin’s poem.
*** A poem by วิสา คัญทัพ Wisa Kanthap ends with the famous lines, “when the golden sky of glory comes, the people will be most important in the land.” That poem, in Thai, is HERE. (For a quick overview throw that text into google translate.)
This poem has many Easter eggs. You may find some yourself by comparing to other songs at Music of Thai Freedom, most especially the two Jit Phumisak songs mentioned in the intro,